Wijnandia pakt punt bij koploper KVC Oranje

Mees Ruiters in duel met aanvoerder Coen Cremers van Wijnandia

Remco Kleijntjens (Wijnandia) werkt weg. Chris Frauenrath kijkt toe.

Jordi Schimtz (li.) soleert

Ben Vloeberghs verwikkeld in luchtduel

Niels Lanckohr (KVC Oranje) oog in oog met Robin Luyten

Het duel tussen koploper KVC Oranje en hekkensluiter Wijnandia eindigde in een 2-2 gelijkspel. Een verrassing voor vriend en vijand, dat was na afloop zicht- en hoorbaar. Voor Wijnandia voelde de uitslag -de gelijkmaker voor de bezoekers uit Wijnandsrade viel in de slotminuut- als een overwinning, voor KVC Oranje als een nederlaag. Deze uitslag geeft, net als andere resultaten, maar weer eens aan dat in 3A alle ploegen aan elkaar gewaagd zijn.  Ook al zijn er verschillen in kwaliteit, iedereen kan van iedereen winnen.

KVC Oranje, voor aanvang van het duel koploper en dus favoriet, begon goed aan de wedstrijd. Chris Frauenrath en Ben Vloeberghs waren dicht bij een doelpunt, maar de bal wilde er niet in. Naarmate de eerste helft vorderde werd het spel van oranje-wit meer voorspelbaar en slordiger. Dat, gekoppeld aan een laag baltempo, leidde ertoe dat Wijnandia, dat zich hoofdzakelijk moest beperken tot verdedigen, vrij eenvoudig overeind bleef. Zo’n tien minuten voor de rust kreeg Ben Vloeberghs na een voorzet van Joey Niesters vanaf links niettemin een grote kans om de 1-0 binnen te koppen, maar hij raakte de bal niet of onvoldoende om hem de juiste richting mee te kunnen geven. En als je de kansen zelf niet afmaakt, krijg je vaak de rekening gepresenteerd. Dat gebeurde nu ook. Kort voor de rust kwam Tim Steijns van Wijnandia oog in oog met KVC-goalie Lars van der Weide. Een droge harde schuiver betekende dat de ploegen met een 0-1 stand aan de thee konden.

In de rust hield, zo viel na afloop te horen, trainer Paul van Putten van KVC Oranje een behoorlijke speech richting zijn discipelen. Die miste zijn uitwerking niet. De thuisclub kwam gedreven uit de kleedkamer terug. Binnen de kortste keren had een nu veel feller KVC Oranje orde op zaken gesteld. Joey Niesters liet vanaf zijn linker een voorzet vertrekken, Chris Frauenrath liet de bal aan Lloyd Vromen en die schoot rechts onder de 1-1 achter gastenkeeper Guy Leclair. Even later, en waren sinds de rustpauze amper zes minuten verstreken, liet Joey Niesters met een prachtige krul de 2-1 noteren. Als je dan bij KVC Oranje hoort denk je dat het een makkie gaat worden, bij de mensen die Wijnandia een warm hart toedragen zakte de moed in de schoenen.  

Het spelbeeld na de 2-1 gaf in eerste instantie ook steun aan die beide gevoelswerelden. KVC Oranje reeg een paar (dotten van) kansen aaneen en leek op weg naar een grote(re) zege. Chris Frauenrath, Ben Vloebergs en Joey Niesters kwamen in scoringspositie. Hun inzetten misten echter kracht of precisie, dan wel een prachtparade van Guy Leclair voorkwam de 3-1, waarmee de wedstrijd in het slot zou zijn gegooid.

En dan, ja daar is ie weer, krijg je vroeg of laat de rekening gepresenteerd. Wijnandia bleef, omdat het verschil maar één treffer was, geloven in en vechten vóór een beter resultaat. Die instelling werd beloond, toen Jason Heinrichs een harde schuiver losliet. Lars van der Weide leek de bal nog wel tegen te kunnen houden, maar moest wel in de achteruit. Heinrichs was echter haantje de voorste en schoot binnen: 2-2. Gejuich in en rond de dug-out van Wijnandia, teleurstelling bij KVC Oranje.

Moraal van het verhaal, bezien vanuit oranje-witte ooghoek: de ploeg won niet omdat na de 2-1 werd vergeten de score uit te bouwen en daarmee Wijandia in leven werd gehouden. Bovendien staat men in Bleijerheide, nu de koppositie terug in handen van Maastricht-West is, weer met beide voetjes in de Limburgse klei, waar volgende zondag, tegen WDZ in Bocholtzerheide, de volgende mooie sportieve uitdaging wacht. Net als KVC Oranje is WDZ, als je althans puur naar de cijfers kijkt, één van de op dit moment vijf ploegen die nog volop in de race zijn voor de hoofdprijs.

Tekst Werner Nijssen (KVC Oranje)