Serie KVC Oranje abrupt afgebroken

Druk overleg na toekenning vrije trap aan KVC Oranje, met op de achtergrond een kleurrijk herfstdecor

Vrije trap van Marvin de Mey zal in de SCM-muur blijven steken

Na dertien competitieduels en drie bekerwedstrijden zonder nederlaag te hebben afgewerkt moest KVC Oranje op bezoek bij SCM in Maastricht voor het eerst sinds lange tijd weer eens de bittere smaak proeven die een nederlaag nu eenmaal met zich meebrengt. Dat was voor het laatst gebeurd op 24 februari 2019, op bezoek bij RKHBS. Destijds werd het 4-1 voor de thuisclub, nu won SCM met 3-0. Op de zege van SCM viel niets af te dingen.

De wedstrijd in Maastricht kwam feitelijk al in een heel vroeg stadium in een voorlopige plooi te liggen. In de derde minuut slalomde Lorenzo van de Venne namens de thuisclub vanaf links de zestien van KVC Oranje binnen. Zijn inzet uit kanrijke positie ging via het been van een KVC-er boven doelman Lars van der Weide tegen de deklat. Hadden de bezoekers op dat moment nog voordeel van een van richting veranderde bal, even later werkte dat omgekeerd. Nu ging Joel Hamaekers op links het strafschopgebied binnen en kwam eveneens in kansrijke positie. Zijn poging had succes voor de thuisclub. De bal ging via het been van KVC-verdediger Bob Roberts in de korte hoek, buiten bereik van de naar de andere hoek onderweg zijnde Lars van der Weide: 1-0.

Na ruim een kwartier werd het 2-0. KVC Oranje kreeg in de beginfase van de wedstrijd nooit grip op de levensgevaarlijke aanvallers van de thuisclub, ook nu niet. Jeannot Sporck snelde op links naar de achterlijn en leverde een strakke voorzet af. Dat leverde een niet te missen kans op voor ‘tank’ Joel Mayala. Die wist er raad mee en schoot hard binnen: 2-0.

KVC Oranje hing in de Maastrichtse touwen en het zou lang duren alvorens de ploeg zich onder de druk wist uit te voetballen. Uiteindelijk lukte dat toch. De  ploeg van Paul van Putten beschikt immers over meer dan voldoende vermogen om dat te kunnen. Niels Lanckohr kreeg in het eerste bedrijf een mogelijkheid en een dot van een kans. Bij zijn eerste poging ging de bal naast, de tweede keer, op slag van rust, redde doelman Davitiso Smeekes met zijn voeten.  

Ware de 2-1 op het scorebord gekomen, was het duel misschien nog gekanteld. Nu gebeurde dat niet. Sterker nog, kort na de hervatting viel de wedstrijd in een definitieve plooi. Joel Mayla trok vanaf rechts naar binnen, om een droge schuiver van zijn linker te laten vertrekken, die in de korte benedenhoek het net liet bollen: 3-0.

Was er vóór de 3-0 nog hoop in harten van de oranje-witte aanhang op een goede afloop, ná die treffer verdween die. Het moet gezegd, de acteurs binnen de lijnen lieten de kopjes niet hangen en bleven vechten voor een beter resultaat. Die instelling werd niet beloond met een treffer. Mogelijkheden daartoe waren er wel, waarbij dan overigens ook moet worden aangetekend dat aan de overzijde ook kansen op 4-0 te zien waren.

Het bleef dus bij 3-0. Een prachtige serie van KVC Oranje werd abrupt afgebroken. Helemaal niets bijzonders, zeker als je bedenkt dat je nieuw bent op een hoger niveau en nog altijd de tweede plek op de ranglijst inneemt. ‘Scherven bijeen rapen en op naar de volgende ronde”, oftewel ‘nieuwe ronde, nieuwe kansen” is dan het motto. Die nieuwe kans komt er volgende week, thuis tegen ongenaakbare koploper RVU, een topper om naar uit te kijken.

Tekst Werner Nijssen (KVC Oranje)