KVC Oranje strijdend ten onder tegen koploper Sporting Heerlen

spelersbus van het andere oranje

KVC Oranje moest tegen koploper Sporting Heerlen in de slotfase het loodje leggen. Het verloor met het kleinst mogelijke verschil: 0-1. De zege van de koploper was verdiend, maar kwam uiteindelijk moeizaam en met wat geluk tot stand tegen een tot de laatste minuut met volle overgave voor elke meter strijdende thuisclub.

Het leek erop dat KVC Oranje zich had voorgenomen tegen de koploper de gelederen hermetisch gesloten te houden. ,,Jullie hebben de bus geparkeerd”, sprak iemand van de bezoekers tijdens de rust. Het lukte de ploeg van trainer Gino Curfs aardig om overeind te blijven. Niettemin kwamen er in het eerste bedrijf voor de steeds druk uitoefenende gasten kansen en kleinere mogelijkheden. De eerste echte viel na pakweg een kwartier te noteren. Roy Wetzels gooide op rechts in en Ali Abdullah Ali Salah verlengde met zijn hoofd. Gevolg was dat Cain Strufer oog in oog met KVC-goalie Lars van der Weide kwam te staan. De doelman maakte zich breed en wist zodoende Strufer van de 0-1 te houden.

KVC Oranje beperkte zich dus tot het tegenhouden van de tegenstander. Aanvallend kon de ploeg voor de rust geen potten breken. Zoals gezegd kregen de bezoekers wel wat kansen en kansjes. Makram Bouchaara kopte van dichtbij over en een afstandspegel van Roy Wetzels (vrije trap) spatte uiteen op de rechter paal van het thuisclubdoel. Vlak voor de thee kreeg Ali Abdullah Ali Salah de uitgelezen mogelijkheid alsnog de score te openen. Na een voorzet vanaf de linker flank had hij -geheel vrijstaand bij de tweede paal- de bal voor het inschieten. Zijn inzet ging evenwel voorlangs.

Na de thee bleef Sporting Heerlen, van trainer Remo Gielkens, de beter voetballende ploeg. De ploeg is niet voor niets winnaar van de eerste periode en afgetekend koploper in 3A. Een evident verschil met het spelbeeld in de eerste helft was dat de bezoekers nu veel minder kansen wisten te creëren tegen een prima verdedigend en -zoals gezegd- voor elke meter strijdend KVC Oranje.

Het leek er meer en meer op dat KVC Oranje zou gaan standhouden. De hoop in de hoofden van de spelers en aanhang uit Kerkrade groeide zicht- en hoorbaar met de minuut. Een punt leek in het verschiet te liggen. Het mocht echter niet zo zijn. ,,Jullie hoop bleekl ijdel”, liet een van oor tot oor glimmende Sporting-bestuurder zich na afloop ontvallen. Dat kon hij doen, want wat was er gebeurd? Luca Pelt kopte een dikke tien minuten voor tijd op het thuisclubdoel. Keeper Lars van der Weide tikte de bal met een ultieme inspanning uit de rechter hoek. De rebound van Tyrone Ploum leek vervolgens voorlangs te gaan, maar via het been van de ongelukkige, verder goed acterende, KVC-er Okan Karacalar ging de bal tegen de netten: 0-1. Ongewilde hulp uit onverwachte hoek dus voor Sporting Heerlen. Maar dat geluk heb je als koploper bent. En dan heb je, ook als bestuurder, na afloop alle grond vrolijk te zijn. En andersom geredeneerd, die pech achtervolgt je als je, zoals KVC Oranje, in een moeilijke fase verkeert.

In de slotfase trachtte KVC Oranje door wat risico te nemen de bakens te verzetten. De ploeg van Gino Curfs verscheen nu een aantal keren voor de veste van gastenkeeper Mik Dohmen en werd ook dreigend. Maar de doelman en zijn verdediging wisten uiteindelijk de welbekende ‘nul’ te houden en de drie punten verdiend mee naar Heerlen te nemen.

Tekst Werner Nijssen (KVC Oranje)